Kawiarnia Senatorska

Denath

- No ale Ja już walczyłem możesz mi dać ten oddech...

Deunir

- Turniej kończy się o północy! 14 z rzędu wygrany przez Bractwo... Jest za co pić... - Deunir po raz kolejny przystąpił do wykonywania znanego rytuału. Po chwili przed Denathem stał kolejny kieliszek...

Kamdin

-Deunir! Daj czegoś mocnego! Muszę oblać zwycięstwo!
Rzekł Kamdin wlatując do środka jak kula armatnia.
-Wiem! Daj... Oddech Ogra!

Denath

- My się chyba jeszcze nie znamy- zwrócił się do nowo przybyłego krasnoluda- Denath Ken'ar nowy wojownik pod sztandarem Bractwa Bordowego Płaszcza.- tu mroczny elf ukłonił się.

Deunir

- A może coś innego niż oddech ogra? - Deunir z cieniem niepewności w oczach spojrzał w stronę piersiówki - Tak... byłoby... no... lepiej...

Kamdin

-Witaj elfie. Kamdin jestem.
Rzekł szybko Kamdin.
-Dawaj oddech ogra, Deunirze.

fendael

Do budynku wszedł mroczy elf, chwile pooglądał drzwi, po czym podszedł do kontuaru. Piękne tu macie drzwi mości gospodarzu, Przypominają mi Naszą kohorte... Co ciekawego u was słychać? Najlepsza gildia na turnieju...

Bialix

Rycerz co sił pędził za elfem, który poruszał się nadzwyczaj szybko... nawet jak na mrocznego elfa. Bialix wpadł do przybytku Deunira w momencie, gdy Fendael wypowiadał ostatnie słowa...

fendael

Hmmm czy jestem bardzo zaprawiony? myśle ze dość dzieki temu iż wybieram dobrze przeciwników nie przegrałem od dawna i nie, nie nie walcze z byle kim walcze tylko z wojownikami znacznie odemnie silniejszymi Kaukomieli był najsłabszym z jakim walczyłem. Sam z powodu niezbyt wysokiego stopnia zaawansowania niejestem lakomym konskiem...

Kamdin

Kamdin popatrzył na wchodzących i zastanawiał się czy warto się odezwać. Mruknął cicho i rzekł.
-Deunirze, daj ten Oddech Ogra. Ja jeszcze nie piłem.

Ardan Cord

Do środka wszedł zdyszany Ardan
-Wracam właśnie z dalekiej podróży. Koń, parszywiec, mi okulał i większą część drogi odbyłem na własnych zmarnowanych nogach. Pędziłem ile sił w płucach aby zdąrzyć przed turniejem i jakimś cudem udała mi się ta sztuka - przerwał na chwilę aby zaczerpnąć powietrza.
- Nalej mi Deunirze Czarnego, muszę uzupełnić braki alkoholu we krwii - powiedziawszy to udał się w kierunku stołu pod oknem.
Kiedy już miał siadać, zauważył postać w błękitnym płaszczu siedzącą przy stole i żłopiącą piwo - Co, do jasnej... - lecz ugryzł się w język, opadł na ławe i w oczekiwaniu na piwo, spojrzał przez okienko na plac przed kawiarnią.

Denath

Drow zmierzył gniewnym wzrokiem nowo przybyłego w błękitnym płaszczu.
- Błękitny...- prychnął kładąc dłoń na rękojeści szabli.

Anemone

-lalala... sialalalala... sialalalalalal... łubudu...
Jak zwykle wykorzystując swą wrodzoną kocią zwinność, oraz bliskie znajomości z okolicznymi cieniami zakapturzona postać starała się niepostrzeżenie dostać do kawiarenki. (co oczywiście oznaczało że każdy zainteresowany wiedział od dobrych 5 minut że się zbliża a to za sprawą niezbyt cicho podśpiewywanej elfiej klasyki o wdzięcznym tytule "Strać ze mną dziewictwo na tej pięknej kwiecistej polanie") Głusi także mogli "docenić" walory słodkiego głosu elfki gdzieś na poziomie podświadomości, i po raz pierwszy w życiu mogli dziękować znanym sobie bogom za ten dar wiecznej ciszy... Jako że dźwięk narastał oczy zebranych w pomieszczeniu skierowały się na drzwi. Jak zwykle dając pokaz ciężko zdobytych umiejętności w pewnej dobrze znanej na południ gildii złodziei, drzwi z lekkim tylko hukiem otwarły się na oścież a ciężki, okuty but począł wracać z pozycji horyzontalnej do właściwej. Magiczny, runiczny a nawet artefaktyczny topór z gracja przeleciał w kąt o dziwo nie raniąc nikogo przy okazji. A przez pomieszczenie z gracja spadającej lawiny lub setki zbrojnych przemaszerowała do swojego ulubionego stoliczka przy kominku, elfka.
Rozsiadłszy się wygodnie na trzech okolicznych krzesłach (tak to możliwe ale trzeba długo trenować ;]) rzuciła krótkie, czarujące, starożytne elfie pozdrowienie.
-Yoooo po ziomki.
A po chwili nie kryjąc wewnętrznej radości dodała.
-Daliście się zaskoczyć co?

Denath

- Może...- mruknął patrząc na elfkę. Wstał by zapoznać się z kobietą, kroczył nie pewnie po karczmie wciągle wpatrując się w kobietę. Gdy wreszcie doszedł do stolika zaczął mówić...
- Witaj... chyba jeszcze nie mieliśmy okazji się poznać. Denath Ken'ar... nowy w Bractwie Bordowego Płaszcza. Czy mogę przyjąć, że zaprosiła mnie pani do stolika??- z lekkim rozbawieniem usiadł na jedno z "pożyczonych" krzeseł przy ladzie wpatrując się w elfkę z nadzieją, że też się przystawi. Wciąż na jego ustach gościł głupi uśmieszek.

Deunir

Deunir znajdował się daleko... Ze stromego zobocza wysypywały się na niego hordy gnoli... A może z jeziora wychodziły stada wodników na czele z Czempionem Szuwarkiem? Mgła zakryła wszystko...
Czy to wielka jasność z nieba? Nie, to odblask magicznego topora dzierżonego przez Krasnoluda!! Na widok broni wszystkie koboldy pochowały się z powrotem w mroki odnóg korytarzy. Zaraz... skąd korytarze nad jeziorem? Jakim jeziorem... Przecież Deunir cały czas unosił się w przestrzeni międzygwiezdnej naśladując wahadłowe ruchy kończyn śmiesznego zółwia. Zaraz... Ten "żółw" to...
- SAMICA!!!! - okrzyk krasnoluda gwałtownie wynurzającego się zza baru przykuł uwagę Gości - krasnolud tak śliniący się na widok elfki... Toż to mezalians...