Kawiarnia Senatorska

Deunir

Deunir spojrzał z ukosa na drowa. Płaszcz 3/4 wyraźnie świadczył, iż przybysz był nowicjuszem w Bordowych Barwach. Rzut oka na uzbrojenie - elf niedawno rozpoczął swą przygodę w Lotharis... Możnaby rzec, że karczmarz lustrował gościa niczym łowca zwierzynę. Tym większym zaskoczeniem było zatem, gdy ciepło i z uśmiechem odpowiedział:
- Serdecznie zapraszam Cię, młody Bracie! Kiedy przyobleczesz się w Bordowe Barwy masz wszędzie prawo czuć się jak u siebie w domu... Które piwo? - Deunir podał kartę (patrz: pierwsza strona w obecnym temacie) - I przypomnij mi jeszcze swoje imię...

Ardan Cord

-Witaj Deunirze, dawno nie byłem w Twojej kawiarni. U mnie w karczmie pustka, ale przynajmniej mogę się napić Czarnego u Ciebie, zostało Ci trochę ? - zapytał z nadzieją

Denath

- Oddech ogra jeśli łaska- odparł drow, ale po chwili dodał- Denath Ken'ar, nowy wojownik Bractwa Bordowego Płaszcza.- tutaj ukłonił się.

Deunir

Oddał ukłon drowowi:
- Miło mi poznać. Deunir, Senator Bractwa. Czy jesteś pewien, że oddech ogra? Nie było do tej pory wojownika który by go przetrzymał... Łącznie z najbardziej wprawionymi... - zmienił temat wypowiedzi - Ardanie, myślę że po turnieju wszyscy wskoczymy na chwilkę do Wystraszonej Sowy... Uprzątnąłeś po ostatniej bijatyce?

Denath

- Cóż Deunirze. Długi pobyt wśród piratów wykształcił Moją głowę.- uśmiechnął się lekko- Możesz być pewny, że utrzymam się na nogach.- dodał, teraz zauważył innego wojonika Bractwa. Ukłonił się mówiąc
- Denath Ken'ar, jak sądze pan też jest wojownikiem BBP.

Ardan Cord

-Jest tak czysto, że aż wstyd- uśmiechnął się Ardan gładząc się po brodzie - Ja udaję się w daleką podróż i mam prośbę do Ciebie Deunirze. zerknij tam na karczmę co by stała na tym samym miejscu kiedy wrócę.
-A tymczasem nalej mi Czarnego mości krasnoludzie.
-Witaj młody wojowniku, jak widzę, jesteś nowicjuszem. Jak dziś walczyłeś? Czy udowodniłeś Braciom, iż nie pomylili się przyjmując Cie do Bractwa? - Zapytał Ardan czekając na piwo.

Deunir

- Tylko ogr wytrwa odór swojego oddechu... - Deunir nalał do mieszadła czerwonego specyfiku z butelki znanej stalym bywalcom Kawiarni. Stary gest chwytania za stojąca na półce piersiówkę, 4 kropelki specyfiku... Mieszanie... Przelanie do kieliszka..

- Ardanie, możesz stanąć za Denathem, aby nie musial badać podłogi po spożyciu... Piwko postawię kiedy nasz gość będzie... no... w innym wymiarze. - mówiąc to położył przed drowem kieliszek z napisem "Tylko dla orłów" - A na turnieju się stawiłeś? Bo po tym - wskazał na kieliszek - nie dotrzesz...

Denath

- Na turnieju się stawiłem- drow uśmiechnął się- Pokonałem siedmiu wojowników, którzy mieli pecha ze mną walczyć.- odparł tryumfalnie.

Deunir

- Doskonale... - z zadowoleniem przyjął wiadomość. Spojrzał w kierunku najbliższego okna - Błękitni dziś postawili poprzeczkę całkiem wysoko... - to już mówił szukając w prawej dziurce nosa pokładów cennych substancji organicznych (palcem wskazującym prawej ręki).

Denath

- No tak, dzisiaj mam dobry dzień- uśmiechnął się do krasnoluda.- Jednak nie wiem co będzie w następny turniej. No dobra Deunirze dawaj ten oddech ogra.- dodał ze złośliwym uśmiechem.

Deunir

- Przecież stoi przed Tobą... - palcem (lewej ręki) pokazał kieliszek tkwiący na stole od mniej więcej pytania o udział w turnieju - Z napisem "Tylko dla Orłów", tak jak w karcie...

Denath

Drow chwycił kieliszek i opróżnił jednym haustem. Krasnolud spodziewał się, że mroczny elf runie na ziemię. Jednak on dalej siedział spokojnie.
- No... widać Deunirze ten oddech nie jest taki straszny- uśmiechnął się. Jednak po chwili ciszy runął na ziemię.

Deunir

- Oddech ogra - klienci 4:0
Deunir posadził elfa przy stole - w pozycji "superman" czyli leżąc na lewej ręce, z prawą wyciągniętą do przodu. Chciał przygotować małe piwko na wypadek pobudki, ale ponieważ nie znał metabolizmu elfa wolał nie ryzykować zmarnowania napitku na drodze odgazowania...

Denath

Drow powoli otwierał oczy.
- No nie... Teraz nie zasne Deunir daj tu jeszcze raz ten oddech!!- krzyknął siadając prosto i oczekując na trunek.

Deunir

- Dopiero na zakończenie turnieju...