Kawiarnia Senatorska

Narciwal

Ja jestem Narciwal-rzekł podając Atanamirowi rękę.
Może "maluszka"-Powiedział rycerz siągając po kieliszek i butelkę.

Zdradinho

wtem do kawiarni wszedł kolejny gosc. nie był to zwykły klient, jak każdy inny przybywający tutaj wypic, zjesc bądź najzwyczajniej sie pobic. Był to chyba najmniej spodziewany klient jakiego można było się spodziewac w takim miejscu. Jego odwiedziny wynikały z faktu, że dzisiaj szybciej zakończył pracę. Na czym owa praca polegała to chyba sam niezwykły gosc niedokońca wiedział - grunt, że ją wykonywał i nie był jednym z wielu darmozjadów z miasta. Teraz i on był spragniony i co za tym idzie - zły.
Rozejrzał się po zrujnowanym, zatęchłym i śmierdzącym pomieszczeniu zwanym szumnie kawiarnią senatorską. Niestety ujrzał wiele znajomych twarzy, których wolałby nie widziec nigdy.

Widzę, że kawiarnia schodzi na psy obsługując tak niegodnych gości

rzekł sam do siebie, jednak dośc głośno by wszyscy mogli go usłyszec. Jednocześnie błądził oczami po martwych ciałach. Trza byłoby byc upośledzonym, by myślec, że przybyszowi chodziło o martwych "gości" kawiarni, kiedy rzekł "niegodnych gości". Grzecznosc nigdy nie była jego mocną stroną. Nie musiał się do niej uciekac. Był potężnym wojownikiem, co potwierdził na dwóch ostatnich turniejach i to mu w pełni wystarczało.

Nie ma nawet gdzie usiąsc...

głos jego był spokojny ale zdawało się, że przed wypowiedzeniem każdego z tych słów porządnie nasącza je trucizną.

---------------------------------------------------------------------------
;p

Mariusz_83

- Miło mi was poznać - rzekł, przywitawszy wszystkich. Starał się nie zwracać uwagi na Zdradinha.
- Może wypadałoby pozbierać to truchło? Cała kawiarnia przesiąka ich zapachem... - zaczął taszczyć pierwsze ciało za drzwi. Kiedy zauważył brak aprobaty dla jego pomysłu, rzekł:
- Jest ktoś chętny do pomocy? Ściągniemy te trupy w jedno miejsce i spalimy, żeby nie zaśmiecać środowiska... Ruszcie się, to wasza kawiarnia Wink

- i zaczął wyciągać na zewnątrz ciała, jedno po drugim...

Zdradinho

Z pewnością Nasza kawiarnia i nikt nie będzie Nam w Naszej kawiarni rozkazywał

tym razem zwrócił się bezpośrednio do Atanamira. Następnie odszedł na bok niemając ochoty wdawac się w konwersacje z jak to sam często określał "niższą rasą". Nie chodziło bynajmniej o kolor skóry, a bardziej o barwę płaszcza, który się nosi. Tutaj widział kilka innych płaszczy niż te bordowe "rasy panów". Fakt ten wywoływał w nim potworne mdłości.

Poslaniec Jemiolka

Nagle w drzwiach pojawila sie skromna postac sciskajaca w reku jakis zwitek papieru, zdyszanym glosem powiedzial:
- na zęby mojego dziadka, jaki tu smrod!!!
Nastepnie rozwijajac kartke papieru powiedzial:
- Moj Szanowny Pan Jemiolek pragnie przekazac przeprosiny dla wszystkich gosci za swoja nieobecnosc, ale musial wyjechac na krotki okres czasu i stad ta jego nieobecnosc, aby zycie w kawiarni nie podumarlo z braku obslugi, postanowil te oto klucze, ktore trzymam w reku
Poslaniec wyciagnal z kieszeni klucze od drzwi wejsciowych i podniosl je wysoko, dalej mowiac:
Brat Jemiolek postanowil oddac te klucze w rece szanownego Brata Laimiego. Wybor potwierdzil nastepujacymi slowami. Lamie juz dawno oferowal Swoja pomoc w sprawach kawiarni i teraz wlasnie nadszedl czas, aby mogl sie wykazac. Wroce niebawem i wszstko bedzie po staremu, obiecuje przwiesc z mojej wyprawy kilka nowych plyt do naszej szafy grajacej. Pozdrowienia dla wszystkich znad wspanialego Baltyckiego Morza przesyla Jemiolek.
Poslaniec konczac wypowiedz podszedl do baru i kladac pismo na bar powiedzial:
Szanowni Wojownicy pozwola ze spoczne tu na chwilke i zagasze pragnienie jakze chwalonym przez mojego Pana Jemiolka piwem serwowanym w tym lokalu?!?!
rozgladajac sie po twarzach wojownikow , niewiedzac ktory to Laime powiedzial
Klucze wraz z listem odkladam na bar i poprosze o piwo

Zdradinho

zmierzył wzrokiem posłańca i syknął krótko

Zaiste bardzo ważna wiadomośc. Zmarnowałeś Nas czas i musimy Ci to przebaczyc. Taka ważna wiadomośc...

Cathaniel

Laime aż, zachłysnął się winem które pił podczas gdy posłaniec czytał list. Zgarnął klucze w baru i schował je do kieszeni. Tak więc zostałem właścicielem tej budy... coś podobnego... - powiedział pod nosem i postanowił od razu zabrać się do roboty. Wyszedł na chwile na zewnątrz kawiarni i wrócił z piętnastoma chłopami którzy od razu zabrali się za porządki. Połamane ławy powynosili i spalili na ognisku razem ze zwłokami orków. Zastępowali je nowymi ze sklepu cieśli. Gdy akurat wnosili drabiny i kubły z wymieszonymi specyfikami tworzącymi gęstą maź o zabarwieniu bordowym (farbę), Laime podał kieliszek z winem posłańcowi. Sam zaś przyjąwszy zapłatę od niego schował ją do kasy zamykanej na klucz i zniknął na zapleczu aby i tak posprzątać. Zaraz za nim poszło trzech obywateli przed mieści i pomagało drowowi. Kawiarnia z minuty na minutę odzyskiwała dawną świetność, ale Laime wiedział, że będzie długo pracował aby zapłacić robotnikom.

Mariusz_83

Zmęczony At otarł czoło i przysiadł na krześle obok lady.
- Poproszę jedno piwo, jeśli łaska - po chwili otrzymał upragniony trunek. pochylił się nad kuflem, upił troszkę, nabrał powietrza i powiedział jakby w przestrzeń:
- Dzielenie ludzi według koloru płaszcza, to tak samo rasizm jak dzielenie według koloru skóry... - a po chwili namysłu - ale nie zabraniam tu nikomu być rasistą, każdy ma swoje poglądy i zdanie... ich nie można narzucić drugiemu człowiekowi... - i znowu utopił swoje myśli w kuflu...
Kiedy wysączył całą zawartość, rozpromienił się:
- Drogi Laime, jak się teraz żyje w BBP? Jakieś większe zmiany od ostatnich miesięcy?
----------------------------------------------------------------------------------

Zdradinho

Zdradinho wyszedł z lokalu. Nie mógł zniesc tego potwornego smrodu i bynajmniej nie chodziło mu o swąd palonych na zewnątrz ciał. Nie. Miał na myśli zdecydowanie gorszy dla niego smród.

Mariusz_83

- I dobrze że poszedł - powiedział, patrząc jak wychodzi - Atmosfera od razu się rozluźniła
------------------------------
Bez urazy Wink

Cathaniel

Drogi druhu ja tu jestem od niedawna więc nie zabardzo wiem jak to byłoo kiedyś... - powiedział gdy wyszedł właśnie z zaplecza i wycierał ladę - prosze jeszcze tu zagościć... - rzucił tylko za Zdradą - słyszałem, że to bardzo poważany jegomość w bractwie... - dodał przypatrując sie dokładnie i podejżliwie przybyszowi.

Mariusz_83

- Wiesz, jak to mówią... od zera do milionera. Kiedy tu przyszedł, był nikim, nie przepadali za nim. Ale zapracował sobie ciężko i teraz jest bardzo szanowanym członkiem w bractwie - spojrzał w ścianę - ja też sobie zapracowałem na moją opinię i ciężko mi ją teraz zmienić... Ale nie mówmy o tym - przez chwilę myślał co powiedzieć. W końcu rzucił szybko:
- od jak dawna jesteś w bractwie? Znasz tu już kogoś?

Narciwal

Zdradahinio nie jest taki straszny-odezwał się milczący Narciwal.
to że jest tu już bardzo długo nie znaczy że trzeba się go bać owszem respekt i szacunek tyczy się wszystkich i dla wszystkich,Laime nalej mi jeszcze jednego.

Mariusz_83

- Cóż, ja się go nie boję... Odparł - po prostu wiele nas dzieli i nie przepadamy za sobą... - pogrążył się we wspomnieniach - Szacunek... niewiele go tutaj doświadczyłem. Ale jak można szanować kogoś takiego jak ja?

Cathaniel

Drow postawił przed Narciwalem kieliszek wina i zabrał się za wycieranie szklanek. Wolał jak przysłowiowy barman, więcej słuchać a mniej gadać.