Tawerna "POD WSYTRASZONĄ SOWĄ"

czolgu

Wtedy do karczmy wkroczył Czolgu przedzierając swą toge o ostry topór Deunira który ów krasnal trzymał w ręku :

-Zapłacisz za to grubasie-Krzyknął Czolgu wyciągając Partyzanę i ustawiając się obok Edka dźgnął Deunira w odbyt cała karczma powstała szykując się na świetną walkę i obstawiając zakłady...

Deunir

No, co tu dużo mówić, Deunir się wk***
- Nie będzie byle pomiot pośledniego klanu krasnoludów miotał swoją zapałką po tak zacnej karczmie! - krzyczał obracając się na zajmowanej ławce i z impetem wspieranym siłą odśrodkową rzucił dzierżonym kuflem w czołga trafiając go idealnie między oczy. Rozpryskujące się we wszystkie strony szkło naznaczone było czerwienią pochodzącą z czoła upadającego na ziemię krasnoluda.
- Edek, zbieraj resztki swojego brata bo inaczej sam do niego dołączysz! - topór z szybkością błyskawicy niespodziewaną u brodacza pokonał drogę z pleców (gdzie był przyczepiony) do dłoni grożąc wszystkim obecnym w budynku swoim stalowoszarym błyskiem.
- Jeżeli ktoś ma coś jeszcze, to zapraszam na zewnątrz... Szkoda czasu karczmarza na zbieranie resztek, a tam zajmą się nimi kundle...

Edek

-Więc chodżmy ale nie dziś jutro turniej a trzeba by dobrze wypocząć wyniki turnieju pokarzą kto jest tym najlepszym.Więc idż i podlecz swą ranę bo nie usiądziesz po turnieju by patrzeć jak świętuje zwycięstwo.

-Zdradinho chodżmy się napić z innymi szermierzami tak na dobry sen, BEZ najemników ...

Zdradinho

"Nie! Bijmy się tu i teraz!"
I ponownie zdzielił Wincenthusa dębowym krzesłem. Elf spojrzał na nie i rzekł:
" Heh dębowe, mocne!

Edek

Po powrocie z turnieju Edek udał się do karczmy opić udane walki i zobaczył Wincenthusa nadal leżacego pod stołego

-Wstawaj brachu i na arene.Jeśli przegrasz jakąś walkę to Zdradinho za to zapłaci krwią(niekoniecznie swoją w myślach powiedział krasnolud).....

robas

... Edek nie wiedział, że Wincenthus juz opił udane walki turniejowe i własnie odpoczywał pod stołem Smile

czolgu

Czolgu nie mając pieniedzy postanowił kopnącć w zad Wincenthusa:

-Może on coś ma-pomyślał szermierz

(łuppp.łupp)Z tylnej kieszeni elfa wypadły złote monety

- Naresszcie Będzie za co pić .

I nie wiele myśląc poszedł do bary na kolejke

Edek

Edek przysiadł się do ''brata'' i rzekł:

-Wincenthus to nie automat ''kopiesz i leci kasa'' oddaj mu kase albo ci wydre parę razy tyle i sam zarobie Smile

czolgu

Czolgu ignorując Edka podchodzi do baru :

-proszę kilo ziemniaków prosto z pola ale tych w mundurkach najlepiej na kreche (czolgu to co wygrał na ałtomacie już przepił)

Edek

Krasnolud podszedł do czolga chwycił go za kark i dość widowiskowo wyrzucił go z tawerny (kop w zadek i rzut zza pleców)

-Tam masz pole z ziemniakami nawet w mundurkach .(wszedł znów do tawerny) Teraz będzie z nim spokój .

Amris

(może bardziej się do tego klimatu przyłożycie, co? -.-)

Bialix

Powróciwszy ze szkolenia dosiadania stalowych wierzchowców, rycerz udał się do kryjówki Bractwa. Idąc leśną ścieżyną jego uwagę przykuł dym unoszący się z pomiędzy drzew. Ścisnąwszy mocniej partyzanę udał się bezszelestnie w kierunku źródła wyziewu (dobre słowo, nie, wyziewu, wyziewu...). Był już w odległości dwóch setek metrów, gdy nagle coś chrupnęło pod naporem żołnierskich butów.
- Kur*a! - zaklął pod nosem i schylił się by zobaczyć na cóż nadepnął.

"Leśny dzban" - głosił napis na rozbitej flaszy. "A więc, byli tu nasi" pomyślał z niedowierzaniem.

Podniósł sie i ruszył dalej. Po chwili stał już przed drewnianymi wrotami jakiegoś budynku. "Pod wystarszoną sową" przeczytał napis i już miał wejść do środka, gdy nagle drzwi rozwarły się i wyleciał przez nie jakiś Krasnolud, przygniatając go do ziemi.

czolgu

-Dzięki ci za miękkie lądowanie -powiedział czolgu

-Walniemy se kolejke??

Edek

Anemone

Wśród bałaganu panującego wewnątrz karczmy nikt nie zwrócił uwagi na postać która przekroczyła próg tegoż niedawno i pewnie na darmo wyremontowanego budynku. Postać owa szczelnie otulona w płaszcz, z twarzą skrytą przez kaptur zręcznie zaczęła przedzierać się w stronę szynku. Gdyby ktoś zwrócił na nią uwagę mógłby dostrzec że poruszanie się wśród tego morza chaosu nie stanowi dla niej najmniejszego problemu. Każdy krok wydał by mu się dokładnie odmierzony, każda przechylenie ciała czy zmiana kierunku względem celu dokładnie wyliczona aby ominąć jeszcze nie zaistniałą trudność. Lecz nikt nie zwrócił na uwagi ani na nią, ani tym bardziej na te nietypowe umiejętności wskazujące na osobę które często ma odczynia z otaczającym ją żywym, reagującym tłumem. Nikt też nie zwrócił uwagi na to że przy wejściu postać pozostawiła szczelnie owinięty przedmiot o kształtach wyraźnie przypominających kosę. Postać stanęła przed szynkiem skinieniem ręki pozdrowiła i przywołała barmana. Drugą zaś ręka zdjęła kaptur. Pierwsze co rzucało się w oczy to długie upięte włosy koloru roztopionego srebra nieudanie maskujące lekko spiczaste uszy. Drugą zwracającą uwagę rzeczą były nie pasujące do niezbyt okrągłych rysów twarzy elfki migdałowe oczy koloru morza. Zwłaszcza że te oczy nie wyrażały sobą nic, jakby patrzyły nie na żywego człowieka tylko na jakiś mebel.
-Witaj.
Głos okazał się znacznie przyjemniejszy niż można było się tego spodziewać, Elfka nie tracąc czasu na zbędna grzeczność ze strony barmana zapytała.
-Czy mógłbyś mi podać herbatę?
Po czym skierowała się w stronę jednego z nielicznych wolnych stolików, który jeśli komuś chciało by się przeanalizować sytuacje w karczmie wydawał się najbezpieczniejszy pod tym dachem. Powtarzając ruchy dzięki którym dostała się do szynku dotarła bezpiecznie do stolika, odpięła klamrę płaszcza i usiadła wygodnie na krześle, zdjęła skórzane rękawice i czekała zatopiona we własnych myślach...